Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Vivienne
Beste mensen,
Met mijn handen in het haar mail ik jullie.
Mijn dochter nu 6 jaar heeft vanaf de geboorte gebonkt. Contact met haar hebben gaat vooral op haar voorwaarden, nee kan ze zelden verdragen en gaat bonken en ondertussen roept ze dat ze b.v. haar jas niet aan wil. Ze is explosief, slaat, scheldt en schopt vooral mij. Op school ervaren de kinderen haar als pieperig en huilerig. een vast vriendje heeft ze niet. Er komen zelden kinderen spelen en als ze komen dan loopt het vaak uit de hand omdat mijn dochter altijd haar zin moet hebben, rechts om of links om. Ik begeleid het spel, en probeer zoveel mogelijk een gezellige sfeer te behouden.(ik werk 20 jaar in de kinderopvang van kinderdagverblijf leidster tot vakleerkracht basisschool, dus dat zou ik moeten kunnen) Ze is heel erg bewegelijk en kan zomaar 148!!! x de handstand in de huiskamer doen, we verbieden het in de keuken, badkamer, winkels en op straat vanwege het gevaar, maar dat kost haar en ons veel moeite. Verder heeft een ze een overmatige belangstelling voor slakken en kan daar uren mee in de tuin “spelen” ze maakt weggetjes voor ze etc. Als peuter heeft ze bij mij in de groep gezeten en zag ik dat ze geen fantasiespel speelde, wel graag verkleden, dansten en rondhuppelde zonder echte te spelen. Het feit waarom ik met mijn handen in het haar zit is dat ik met mijn vermoedde niet veel verder kom. Onze dochter wordt momenteel “Bekeken ”Na een aantal sessies konden ze geen diagnose stellen, maar konden onveligehechting, ODD, ADHD en/of en autistischestoornis niet uitsluiten daar was meer onderzoek voor nodig, maar hun gevoel ging vooral uit naar de onveiligehechting.Wij hebben het gevoel dat ze erg in het verdere onderzoek op onveiligehechting gericht zijn, terwijl ik bijna zeker ben van een autistische stoornis.
Ik heb filmopnamen van haar gemaakt (3 minuten totaal, waarin ze zit te bonken in de bank, een radslag door de huiskamer maakt en een mooie tekening van haar zelf verscheurt, met daarin al haar emotionele buien en explosies, van boos naar blij, verdrietig en kalm) en gevraagd of ze daar naar willen kijken omdat ik vermoed dat ze een autistische stoornis heeft en misschien ook wel ADHD ( net als haar vader) vorige week hebben we een ouder anamnese gehad en ik heb toen gevraagd of ze de filmopname al hebben bekeken maar dat was niet het geval. Verder heb ik aangegeven dat toen ze bij school gingen informeren, ze dat op de eerste schooldag van groep 3 hebben gedaan, en nu we 10 weken verder zijn, de juf (zelfde als in gr. 1 en 2) een ander beeld van haar heeft dan toen, ook daar hebben ze geen gehoor aangegeven. Juf geeft nu aan dat ze wonderlijk gedrag vertoont. Ik ben zo bang voor het gesprek volgende week. Van het vorige gesprek heb ik zo'n kater overgehouden, en ben ik in een diepe dip geraakt, vooral omdat ons vermoedde niet gedeeld wordt en ik mij niet serieus genomen voel.
Verder hebben wij ook 2 grote kinderen van 17 en 20 jaar die ook op sociaal gebied prettig zijn ontwikkeld. Zit er iemand in het zelfde schuitje, of is al droog aan de overkant gekomen die mij misschien wat tips zou kunnen geven? Of is er iemand die het film materiaal zou willen bekijken, en zijn/haar idee hierover zou willen geven?
Alvast bedankt voor de moeite.
Vivienne
