Heeft mijn zoon Syndroom van Asperger?

  • Nicole

    Hallo lezers,

    Mijn zoon is een jongetje van bijna 5 jaar. Sinds hij kan praten, is hij verbaal heel sterk ontwikkeld. Tot een maand of drie voordat hij vorig jaar naar de kleuterschool ging, was hij redelijk tot normaal sociaal. HIj had wel een over-interesse voor treinen al sinds hij 2-3 jaar is. We kochten al vrij vroeg de bijna hele Thomas de Trein serie voor hem. Sinds hij naar de basisschool is gegaan, heeft hij in de klas geen woord meer gezegd. De kinderpsycholoog noemde dit selectief mutisme. Wij hebben ons daarin verdiept en het leek wel bij zijn gedrag te horen. Inmiddels zit hij in groep 2, maar nog steeds durft hij op school niet te praten. Ook durft hij op school niet te plassen. Het rare is wel dat hij heel vrolijk is op zich. Hij heeft het ontzettend naar zijn zin en op zijn beurt communiceert hij “non-verbaal”. Tot voor kort had ik echter nog niet van Asperger gehoord. Echter, hieronder som ik een aantal symptomen op die wel heel sterk overeenkomen met de diagnostiek van Asperger:

    Onhandige motoriek

    herhaalde bewegingen

    Niet creatief

    Sterk analytisch

    Duidelijke eigen mening

    Snel controle verliezen

    Onhandig

    Is net een klein proffessortje

    Hij is gedreven, heeft doorzettingsvermogen en een ijzersterke wil

    Sterk gevoel voor rechtvaardigheid

    grote behoefte aan structuur

    Hij is een emotioneel mannetje

    Let veel op details

    Kan heel traag of laks zijn

    Heeft stereotype interesses

    Eigenwijs

    Taalgebruik is ver voor op zijn leeftijdgenootjes

    Kan al lezen als een 8-jarige

    Perfectionistisch

    En dit zijn nog maar een paar dingen… We proberen nu door psychiatrisch onderzoek dit te laten vast stellen. Nu vroeg ik me het volgende af: stel dat dit wordt geconstateerd. Wat dan? Wat kan ik als ouder dan verwachten in de (nabije) toekomst? Kan mijn kind met Asperger op het basisonderwijs blijven of betekent dit dan dat hij naar Speciaal onderwijs meot? Het is op zich een heel vriendelijk zorgzaam en emotioneel kind, dat heel erg aan mama hangt. Hij is daarentegen ook heel angstig.

    Enfin, een heleboel vragen en vroeg me af of er bijvoorbeeld ouders zijn die hier ervaring mee hebben?

    Ik hoor het graag, je kunt me mailen!

    Groetjes,

    Nicole

  • Daan

    Gefeliciteerd u heeft een wonder kind met andere goede en minder goede dingen.

    Niets aan de hand, en hoe de maatschappij daar tegen aan kijk moet je gewoon schijt aan hebben.

    Autisme zie ik niet als een stoornis en daarom mag van mij gewoon alle autisme fora sluiten.

    Veel geluk en drink er een borrel op.

  • Marie-louise

    Hallo Nicole

    Mijn zoontje Erik word morgen 7 jaar. Bij hem is in maart van dit jaar de diagnose Syndroom van Asperger vast gesteld.

    In jouw lijstje staan heel veel herkenbare dingen. Het dichtklappen op school herken ik niet.

    Erik zit nu in groep 4 van het gewone basisonderwijs. Met wat extra hulp en aandacht kan hij zich daar tot nu toe redelijk redden. We zijn nu wel bezig met het aanvragen van een rugzak voor extra begeleiding.

    Bij ons gaat het leven met pieken en dalen. Je komt toch regelmatig onverwachte hobbels op je weg tegen.

    Als ik jou was zou ik wachten tot je een diagnose heb gekregen over wat hij werkelijk heeft.

    Als het blijkt dat hij asperger heeft raad ik je aan het boek Oudergids Asperger-Syndroom van Brenda Boyd in de bieb te lenen of te kopen.

    Leest makkelijk weg, is heel herkenbaar en staat bomvol bruikbare tips.

    Groetjes Marie-louise

  • b schimmel

    Door een adequaat onderzoek , dat vaak begint bij een anamneseraport en uw observatie kunt u een juiste diagnose krijgen.

    Asperger is een zeer breed begrip en kent vele varianten. U hoeft niet bang te zijn dat uw leven op de kop komt te staan.

    Het is geen ziekte , en het heeft geen progressief karakter. Vroegtijdige erkenning voorkomt dat uw zoon op de juiste plaats

    en in de juiste richting zich weet te gaan ontwikkelen.

  • Hedzer

    Hallo, wat mooi om uw verhaal te lezen.

    Uw zoon lijkt precies op onze dochter van 5 (bijna 6).

    Niet dat ik het als zo leuk ervaar dat onze dochter anders is dan wat als “normaal”gezien wordt, maar ik ben wel blij dat er meer mensen zijn die met dergelijke problemen kampen.

    Nu moet ik zeggen dat we in de thuissituatie niet erg veel last ondervinden van het gedrag van onze dochter, op een paar dingen na die wel storend zijn.

    Laat met fietsen.

    Met zwemmen is ze overigens supersnel en heel serieues, gaat als een speer door het water laat iedereen letterlijk achter zich.

    Wil bij het spel met anderen duidelijk de regie in handen houden.

    Is soms erg prikkelbaar, is erg gevoelig, dit kan voor en nadelen hebben.

    En ja dan het probleem wat de laatste weken wat over lijkt te zijn, dagelijks met een natte broek van school komen, omdat ze gewoon niet durft te vragen of ze naar de wc mag.

    Onze dochter heeft overigens al een groep over geslagen maar is nog ver vooruit met lezen op haar klasgenootjes.

    Echter het probleem is dat dit op school niet uit de verf komt.

    Op school is het probleem dan ook het grootst, ze zoekt nauwelijks tot geen toenadering met andere kinderen, en haar bovengemiddelde inteligentie (IQ 132) komt op school dus niet aan het licht.

    Er schijnen wel bepaalde cursussen te zijn waardoor deze kinderen leren om wat meer voor zichzelf op te komen, probleem is echter dat ze hiervoor nog te jong zijn.

    Onze dochter is op aanraden van school en huisarts getest door een kinderpsycholoog, maar kunnen op dit moment weinig anders doen dan afwachten wat de toekomst brengt en hoe ze zich verder ontwikkeld, proberen haar op school wel wat meer uit te dagen en wat moeilijkere opdrachten te geven, maar of dit gaat werken dat weten we nog niet.

    Conclusie van de onderzoeken was overigens niet ronduit het syndroom van Asperger maar wel dat ze hier symptomen van vertoond.

    Kunt u eens laten weten hoe het nu verder gaat met uw zoon.

    Groetjes van Hedzer

  • Marcel Willemsen

    Dag Nicole,

    Wij hebben een dochter met (waarschijnlijk) Asperger.

    Veel dingen herken ik wel, echter is het bij iedereen anders.

    Onze ervaring is dat een psychiatrisch rapport bij een goede kinderpsychiater het meest oplevert.

    Er zijn er meerdere, wellicht is het handig om met huisarts te overleggen of met ouders uit jouw omgeving.

    Wij komen uit de buurt van Arnhem.

    Je mag altijd mailen voor vragen of ons bellen, als je interesse hebt mail me even dan stuur ik je ons telefoonnummer.

    Heel veel sterkte en succes gewenst!!!

    Hartelijke groet,

    Marcel Willemsen

  • carolientjeveer@hotmail.com

    Nicole,

    Mijn zoon is 22 jaar en heeft Asperger. Hierdoor heb ik al meer ervaring opgedaan met het opvoeden van een kind met Asperger. Ik heb ook de afgelopen 20 jaar in de zorg gewerkt met autisten, vooral met verstandelijke handicap. Nu ben ik een eigen bedrijfje begonnen om andere ouders te helpen om te gaan met hun kind met autisme. Als je gewoon eens wilt mailen over hoe het bij mij allemaal is gegaan, vind ik dat prima. Ik heb wel mijn kind in een andere tijd moeten opvoeden. Er is veel verschil met nu. Er is gelukkig veel veranderd in de afgelopen 15 jaar.

    Ik wens je sowieso heel veel succes en bedenk dat het fantastische kinderen zijn met heel eigen dingen, waar je als ouders wel eens moeite mee kunt hebben, maar die eigenlijk heel uniek zijn.

    Hartelijk groet,

    Ingrid van der Veer

  • latife

    Hallo nicole, Ik ben sinds 4 dagen een beetje radeloosIk ben 4 dagen geleden naar de kinderarts gegaan voor mijn zoontje van 3 jaar en de arts had een vermoeden dat mijn zoontje een syndroom waarschijnlijk heeft. Ik heb verteld dat hij nog niet praatte en veel ingrepen in zijn 3 jarige leeftijd heeft gehad waardoor hij trauma heeft opgelopen volgens de chirurg en daardoor niet kan praten, maar het begint nu op gang te komen, maar heel traag + hij kon pas horen toen hij pas 8mnd was door laat opgemerkt van de kno-artsen,wat je mischien al begrijpt hij heeft veel meegemaakt. De kinderarts vond aan de hand van mijn kinds loopgedrag,borstkas,hoofdje en lenigheid en wat hij meegemaakt heeft een syndroom zou kunnen hebben.. Mijn vraag is aan jou is er voordat er diagnose werd gesteld over jouw kindje of dit ook bij jou geroepen dat er mischien een syndroom aanwezig zou kunnen zijn?

  • Roland1960

    Onlangs kreeg ik te horen dat ik het syndroom van Asperger heb. Dit was even slikken want ik ben bijna 53 en verkeerde tot dan toe in de veronderstelling dat ik weliswaar een eenling ben, maar ze verder nog wel op een rijtje heb.

    Het stempel Asperger maakte een eind aan deze zekerheid. Nu durf ik zelfs niet meer met goed fatsoen te solliciteren, omdat ik zelf niet meer geloof dat ik in staat ben de functie uit te oefenen.

    En dat is eigenlijk vreemd, want ik heb 15 jaar gewerkt en ik ben moeiteloos afgestudeerd als meester in de rechten.

    Doe jezelf en je zoon een plezier en neem niet te snel aan dat je zoon anders is en dus behoed moet worden voor de minder leuke kanten van het leven. Ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken dat iemand mij als kind al in een beschermde omgeving had gezet en voor mij had beslist wat ik wel en niet kon.

  • keco1992

    Hallo,

    Bij mij is op mijn 11e ook een vorm van autisme ontdekt,maar dit paste net niet in het plaatje van asperger ,meer pdd-nos,maar ik vertoon wel symptomen van asperger,zoals heel aparte hoogliggende interesses,zoals economie,beta-vakken,psychologie,kunst,muziek ,ook wilskracht en doorzettingsvermogen,niet met leeftijdgenoten optrekken of als kind zijnde niet ermee spelen en bij de juf of meester lopen,details zien,verbaal begrip gemiddeld/hooggemiddeld(scoorde 108 bij mijn laatste relevante test)ik herken veel van jou zoontje bij mijn beeld van vroeger toen ik wat jonger was,ik kan natuurlijk geen diagnose geven,maar de kans kan er wel zijn dat er asperger in kan zitten,zeker weten weet ik niet.