zoekt contacten voor 14 jarige dochter

  • Yvonne

    Beste mensen,

    Mijn dochter van 14 jaar heeft PDD-NOS en zoekt leuke vriendinnen. Ze is een vrolijke meid, heeft veel interesses, maar ja.. op sociaal vlak is het nog wel eens lastig om vriendinnen te maken en te houden. Zij gaat naar een VMBO school voor kinderen met leerwegondersteuning. Ze is een van de weinigen daar die in het Autisme Spectrum Stoornis zitten. Het leren gaat heel goed, maar ze mist leuke contacten.

    Wie waagt een mailtje om kennis te maken?

    Leeftijdsgenootjes met een leeftijd tussen de 12 en 16 jaar die mailen krijgen ZEKER antwoord!

    We wonen omgeving Den Haag.

  • elle

    Hoi bezorgd moedertje!

    Lief van je dat je vriendinnen wilt zoeken voor je dochter!

    Voor mensen met autisme zijn vriendschappen niet zo makkelijk,omdat de wederkerigheid ontbreekt.Steeds je inleven in de ander is voor haar moeilijk.Ze moet zorgen dat ze zich niet laat gebruiken door de anderen(veel voor anderen doen en weinig terug krijgen).Daar kun je met haar over praten,over vriendschappen en wat zij wil.Je kunt ook proberen om in contact te komen met andere ouders die autistische kinderen hebben of autisten cafe of soos.

    succes

  • britta

    Hallo bezorgd moedertje,

    wat een lieve mail voor je dochter. En hoe herkenbaar ook….wij hebben ook een dochter van 14 binnen het PDD-NOS/Aspergerspectrum met hetzelfde probleem. Klasgenoten laten haar vallen en komen weer terug als het hen uit komt om haar vervolgens weer te laten vallen; op weg naar school mag zij niet naast de andere meiden fietsen maar moet achter hen fietsen, het is een harde wereld.

    Onze dochter zit in 2 havo, op school gaat het wat de prestaties betreft prima. Zij geeft ook aan dat zij in de pauzes contacten met andere meisjes heeft, maar tot een afspraak komt het op het moment zelden. Zij krijgt coaching en we hebben haar opgegeven voor een assertiviteitstraining in januari/februari.

    Hoe ga jij thuis met dat probleem om? Onze dochter vindt dat ik ‘een kloek’ ben, ik heb het idee dat ze het opgegeven heeft maar daardoor dat zij niet graag over dat soort problemen praat, is het moeilijk om er achter te komen wat zij voelt. Misschien vind ik het wel erger dan zijzelf? Of wil zij mij sparen?

    Weet je dochter dat jij die oproep voor haar geplaatst hebt? Hoe zou ze daarop reageren? Die van mij zou dan echt boos zijn. Misschien zouden we op de een of andere manier iets kunnen ‘arrangeren’ zodat ze via de mail met elkaar in contact zouden kunnen komen? Wij wonen in de regio Eindhoven, best ver dus, maar misschien zouden de meiden wel kunnen mailen en/of schrijven? Ik kan me herinneren dat ik vroeger zelf heel intensief contact met penvriendinnen had, volgens mij kan dat ook al minder eenzaam maken. Als je weet dat er een vriend is, maakt het niet zoveel uit waar hij/zij is, toch?

    Ik hoor graag van je, misschien kunnen we ook gewoon mailen

    groetjes, Britta